SLT

De Sprinter Light Train (SLT) is een type elektrisch treinstel van de Nederlandse Spoorwegen voor Sprinter-diensten in Nederland.

De stellen worden aangeschaft ter vervanging van het uit de jaren zestig en zeventig stammende Mat '64.
De eerste 35 nieuwe treinstellen werden in 2005 bij het consortium van Siemens en Bombardier Transportation besteld. Deze bestelling bestond uit 18 vierdelige (2401-2418) en 17 zesdelige (2601-2617) treinstellen. Er zijn zowel vier- als zesdelige treinstellen, die door hun afwijkende korte baklengte qua lengte vergelijkbaar zijn met oudere typen drie- of vierdelige treinstellen. Met dit moderne materieel wordt tijdens het remmen elektrische stroom aan de bovenleiding teruggeleverd, waarmee andere treinen in de buurt gevoed kunnen worden. Deze materieelsoort wordt ook wel aangeduid als S70 (vierdelig, 69,36 m lang) en S100 (zesdelig, 100,54 m lang).
De treinstellen zijn ontwikkeld uit de Baureihe 425 van de Deutsche Bahn AG, en aangepast aan de eisen en wensen die door NS worden gesteld voor Sprinter-materieel. Zo werden onder meer buffers geplaatst. Deze zijn ook op de in hetzelfde jaar ontwikkelde treinstellen van de Baureihe 422 geplaatst. Door het gebruik van Jacobsdraaistellen zijn de bakovergangen kort en breed.
Kenmerkend voor de SLT is de grote mate van transparantie. Deze wordt voornamelijk bewerkstelligd door het ontbreken van dwars-/kopwanden en tussendeuren. De eerste en tweede klas worden alleen door glazen deuren en tussenwanden van elkaar gescheiden. De treinstellen zijn onder andere voorzien van airconditioning, een reizigersinformatiesysteem met displays en automatische omroep, (beveiliging)camera's en een noodoproepsysteem waarmee na bediening van de reizigersnoodrem akoestisch contact met de machinist mogelijk is. Daarnaast wordt dit intercomsysteem door conducteurs gebruikt om een bericht door de hele trein om te roepen. Zo kan een conducteur in de buurt van de deuren blijven als een bericht moet worden omgeroepen, waardoor hij/zij zich in (over)volle treinen niet hoeft te verplaatsen door de trein.

De vierdelige SLT-treinstellen zijn door Bombardier Transportation gebouwd in Hennigsdorf (casco) en in Aken (kop en afbouw). De zesdelige SLT-treinstellen zijn gebouwd in de Siemens vestiging in Uerdingen. Om de juiste verdeling van de (losse) rijtuigen tussen Bombardier en Siemens te realiseren is het laatste vierdelige treinstel niet door Bombardier maar door Siemens gebouwd.

Op 24 januari 2008 arriveerde het eerste, vierdelige, treinstel 2402 in Nederland. Het tweede treinstel, bestaande uit zes delen, kwam op 18 februari onder materieelnummer 2602 naar Nederland, om vervolgens testritten te gaan maken.
Na diverse proefritten zonder reizigers werd de Sprinter Light Train op 23 februari 2009 ingezet op het traject Den Haag Centraal – Zoetermeer - Gouda – Utrecht Centraal, twee maanden later dan oorspronkelijk gepland. Bij het proefbedrijf kwamen diverse problemen aan het licht, met name wanneer met een vierdelig en een zesdelig stel gekoppeld gereden werd. Daarom werd het proefbedrijf tussen 1 mei 2009 en december 2009 meermalen stopgezet.
Ook tijdens de vroeg invallende winter van december 2010 bleken de Sprinters niet goed tegen het winterweer te kunnen. Smeltwater zou kortsluiting veroorzaken in de elektronica, waardoor twee derde van de Sprinter Light Trains niet meer ingezet konden worden.

Al in september 2007 kondigde de NS aan nog eens 64 van deze nieuwe Sprinter-treinstellen te bestellen bij Siemens en Bombardier Transportation. Deze tweede levering, bestaande uit 32 vierdelige (2419-2450) en 32 zesdelige (2618-2649) treinstellen, kwam vanaf najaar 2009 in bedrijf. Tussen 21 september 2009 en februari 2010 werd de levering van de treinen tijdelijk onderbroken.
In 2009 is nog een derde levering van 32 stellen, verdeeld over 19 vierdelige (2451-2469) en 13 zesdelige (2650-2662) treinstellen, besteld. Vanaf maart 2011 vond de aflevering van deze derde levering plaats.
Er is afgezien van een verdere vervolgbestelling voor 64 extra Sprinter Light Trains. Het laatste treinstel is op 3 mei 2012 aan NS overgedragen.

NS heeft samenwerking met een consortium van Bombardier en Siemens in Aachen (Duitsland) de 131 treinstellen gemoderniseerd. De treinstellen zijn hierbij voorzien van een rolstoeltoegankelijk toilet, een plek voor twee fietsen en een schuiftrede, zodat deze treinstellen beter toegankelijk worden. Ook komen er twee duidelijke plaatsen voor rolstoelen met daarbij een speciale noodknop (call for aid), waarmee de treinstellen aan de meest recente eisen op dit punt voldoen. In 2016 vertrokken de eerste treinstel naar Aachen voor de ombouw. Na toelating door de Inspectie voor de Leefomgeving en Transport (ILenT) keerden tussen 2018 en 2021, de vernieuwde treinstellen stuk voor stuk, weer in de reizigersdienst.
Losstaande van de bovenstaande aanpassingen, wordt in het Technisch Centrum in Utrecht, de stoffen bekleding van de stoelen vervangen door een bekleding kunstleder.